ستارگان دوکوهه

برای واژه هایم دست قلمم خالیست...

احساس میکنم به نوشتن مجبورم...

شاید هم این خاصیت جا ماندن است...

در راهی که می رفتیم سرم پر بود از افکار گوناگون...

افکاری که به هر نیمه راه می رسیدم احساس می کردم دیگر یارای رفتن نیست...

حال که قلم یاری می کند . اندیشه ای برای نوشتن واژه ها نیست...